بررسی رشد عایدات موردانتظار و مدل های ارزشیابی حقوق صاحبان سهام

در این مقاله الگویی برای ارزیابی ارزش حقوق صاحبان سهام ارائه می شود که رشد عایدات مورد انتظار را به ارزش شرکت مربوط می کند. در این مدل علاوه بر رشد، اقلام غیرمکرر به عنوان تعدیلی برای عایدات است. این پژوهش نشان می دهد که تابع ارزیابی از سه بخش تشکیل شده است: 1. الگوی عایدات مستمر مانند عایدات سرمایه گذاری شده که برای اقلام غیرمکرر تعدیل شده است؛ 2. اقلام غیرمکرر جاری و 3. یک ضریب افزایش برای رشد کوتاه مدت و رشد بلندمدت که عایدات غیرعادی مورد انتظار دوره بعد را می افزاید. این مدل همچنین اشاره دارد به اینکه حسابداری محافظه کارانه عمل می کند و بیانگر این است که رشد و حسابداری محافظه کارانه، دو روی یک سکه هستند. این پژوهش نشان می دهد که سود نقدی و اقلام غیرمکرر اطلاعات نامربوط برای مقاصد پیش بینی و ارزیابی هستند البته به جز تأثیری که بر ارزش دفتری می گذارند. عایدات مستمر، عایدات مورد انتظار، عایدات غیرعادی مورد انتظار،رشد کوتاه مدت و بلند مدت عایدات،  رشد بلند مدت و کوتاه مدت عایدات غیر عادی، سودنقدی موردانتظار و  هزینه سرمایه به عنوان متغیرهای این پژوهش انتخاب شده اند. روش پژوهش حاضر تجربی و از نوع آزمون مدل است و نظریه پردازی به روش استقرایی انجام شده است. نتیجه حاصل از این پژوهش این است که بین ارزش محاسبه شده شرکت براساس هر سه مدل و ارزش بازار شرکت اختلاف معنا داری وجود ندارد.